آدمهای حرومزاده ای که پدرهای حرومزاده ای هم دارند، پاشنه آشیل علم ژنتیک اند.

چاقوی ضامن دار: چاقویی که چک اش اعتبار داشته باشد.

در زندگی زخم‌هایی هست که مثل خوره موی سبیل را آهسته و در انزوا می‌خورد و می‌تراشد. این دردها را نمی‌شود به کسی اظهار کرد، چون عموماً عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سیاق عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می‌کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخر آمیز تلقی بکنند -زیرا بشر هنوز چاره و دوائی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن کوتاه کردن سبیل است.

ریشه یابی

در زمان های دور هیولایی بود که سالی یکبار به شهر می آمد. هیولا از مردم تنفر داشت و غذا را بهانه کرده بود که این تنفر را نشان بدهد، یعنی هرکس که غذا میخورد را شلاق میزد. هیولا معمولا بعد از یکماه از مردم و شلاق زدنشان بالاخره حوصله اش سر میرفت و به غار خودش برمیگشت. مردم رفتن هیولا و یازده ماهی که تا سال بعد میتوانستند بدون شلاق غذا بخورند را بعنوان عید جشن میگرفتند.